Tweede fijne dag😊

weer vroeg wakker, is het geen Moskee dan zijn het wel hanen en katten😕 maar goed zo pak je wel de hele dag mee. Eerst maar weer ontbijten aan het strand. Dat zou je elke dag willen. Er pakken zich wel wat donkere wolken samen. Ik geloof dat dit 10 druppels op leverde en toen weer een stralende zon. Vanochtend toch maar geen scooter. We gaan op zoek naar een taxi of zo om her en der even te kijken. Het wordt een tuktuk( wij zouden zeggen kleine truck met open bak) eerst natuurlijk weer onderhandelen. Wat staat op ons lijstje, mangrovebos, Devils tears en Dreambeach. Dat zijn de wat bijzonderheden op het stuk eiland wat met de auto te zien is. Morgen dus maar scooter voor het kleine autenthieke gedeelte van Lembogan daarvoor moet je over de gele brug. Niet voor auto’s toegangelijk. De man van de taxi vertelde nog dat Lembogan bestaat hij louter Hindoestanen. Andere geloven zijn er amper op Lembogan te vinden. Van uit vroeger waren het vooral de mensen met een crimineel verleden die op Lembogan werden neergezet, maar dat is natuurlijk al lang geleden en nu lang niet meer aan de orde. We gingen eerst naar het mangrove bos. Best nog een stuk weg. Het eiland is groter dan we dachten. Daar aangekomen met ons drieen en de gids/ tevens “gondelaar” in een wiebelige boot. Helaas zijn er ook een paar boten met moter die gelukkig snel weg zijn maar wel lekkere golven achter laten. Wat voor onze man best zwaar is om ons bootje recht te houden. Ging gelukkig goed want van golven houden we niet meer zo sinds de overtocht van Lombok😬. Mooi om te zien hoe de bomen groeien in het zoute water, lange wortels in super helder water en bloeiende bomen. Geen dier gezien alleen vogels gehoord. Nog even buiten om gevaren ook daar de zee kraakhelder. Na dit tochtje op weg naar Devils tears. Dit zit weer meer aan de andere kant van het eiland. En aangezien er eigenlijk maar 1 weg is dus niet veel variatie. Alleen het stuk naar de rotsen met het opspattende water is onverhard. Wat je dan ziet is niet zozeer de rotsen met het water maar rotspartijen vol met Japanners die allerlei gekke poses aannemen bij dit natuur geweld en als het water opspat heel hard gaan roepen. Oke dat is even leuk maar zo jammer. Is dus even zoeken om zelf een foto te nemen waar geen over enthousiaste japanner op staat. Wij zijn dus naar

de kiekjes maar weer snel vertrokken. Op naar dreambeach. Een mooi strandje wat ons aan Portugal doet denken. Maar goed we hebben geen zin om daarnu te zwemmen. We laten ons terug brengen naar ons huisje. Tijd om te lunchen en te chillen op het strand. Zo nu en dan even zwemmen in de zee, heerlijk. We zijn vanochtend overgegaan naar een ander huisje dus maar even de boel aan kant en even de haren wassen en in een masker Zetten, want dat voelt inmiddels aan als touw. Dit huis is toch meer comfortabel als het oude huisje. Helaas voor Gerard maar geen teletubbie bed meer. Onverwacht even via joyce met mijn moeder  videogesprek gehad. Toch leuk datje elkaar weer even kan zien. Daarna op naar restaurant Lemon grass, dat goed aangeschreven staat, heerlijk gegeten. Niks teveel gezegd in de recensies van dit restaurant. En dan meer weer op naar huis terras hangen, zo hopen dat webeter slapen. 😴😴