Yogjakarta

Vandaag na een wat niet al te beste nacht( te warm en Liza zag beestjes lopen😏) met te taxi naar het Sultan paleis. Wel even leuk om te zien maar echt bijzonder was het niet. Het het is ook nog wennen deze hitte. Toch besloten we ook nog naar het Tamansari (waterpaleis) gaan. Dit was via achter uitgang volgens meneer te bereiken. Bij de achteruitgang echter geen bord te zien dus een mevrouw gevraagd. Die helemaal enthousiast want zo vertelde ze had haar familie altijd bij de sultan hadden gewerkt. Dit tot de sultan ging scheide tenminste. Ondertussen liep ze al pratend de weg wijzend met ons mee. Ze vertelde ook enthousiast over de beste koffie van Java. Via weggetjes waar wij nooit langs gelopen zouden zijn stonden we ineens voor die koffietent. Daar lag in een kooi een soort katachtig beest Civetkat zogenaamde kopi luwak die de koffiebessen eet en ze fermenteert en ze weer uitpoept wat de beste koffie zou geven we hebben het maar niet uitgeprobeerd. Dan via nog meer vage weggetjes bij het water paleis gekomen. Dat viel ook tegen. Klein en weinig bijzonders. Daarbij waren we inmiddels ook een beetje oververhit want ja geen petten of dergelijk op. Toch eigenwijs en lopen naar Jalan Malioboro de winkelstraat van Yogja. Liepen we eerst tegen een demonstratie die nogal heftig over kwam. Maar gauw doorlopen. Aan einde van de straat op zoek naar taxi dat viel niet mee. Net toen we de kaart aan het bekijken waren kwam er een vriendelijke politie agent naar ons toe. Die verzocht ons mee te lopen. Hield het verkeer tegen op deze mega grote rotonde met toerend verkeer van alle kanten dus veilig het midden bereikt. Zal er ongetwijfeld vreemd hebben uitgezien wij in kielzog van ome agent. Hij zei ons te wachten ging hij op zoek naar taxi,zo bijzonder. Lukte niet direct maar wel redelijk snel. Hem vriendelijk bedankt en op naar onze homestay. Wel nog petten gekocht want zo de zon op je hoofd is niet gezond. Helaas kwamen we er achter dat Gerard in de taxi zijn telefoon is verloren. Dat is balen. We vroeger later in de hostel of er misschien een telefoon was afgegeven en vertelde ons verhaal. Zij gingen aan de slag om te achterhalen met welke taxi wij waren gereden. Nou dat is natuurlijk zoeken naar een speld in de hooiberg als je maar zo weinig gegevens hebt. Maar waarachtig om 21.00 avonds komt de jongen van het hostel ons zeggen dat ze de taxi hebben gevonden. We kunnen morgen heen om de taxi chauffeur aan te wijzen op de foto want ze wisten niet wie er gereden had. Wordt vervolgd. Eten maar laten bezorgen hier want we moeten om kwart vier morgen ochtend klaar staan voor bezoek Borbadur😉 groetjes van ons